Oud-Beijerland is een stad en voormalig gebied in het westen van Nederland, op het grondgebied van Zuid-Holland, momenteel een stukje Hoeksche Waard.
Met een inwoneraantal van anno 2019 is het de drukste stad van de Hoeksche Waard. De stad ligt vlakbij de omzetting van de Oude Maas en de rivier het Spui. De gemeente Oud-Beijerland omvat daarnaast de netwerken Vuurbaken en Zinkweg.
Na de Sint-Elisabethsvloed (1421) gingen enorme stukken van de eilanden Putten en Grote Waard verloren en veranderden in zandbanken en zoutmoerassen die bij hoogtij zouden worden ondergedompeld en onaanvaardbaar zouden zijn voor bewoning. In de resulterende honderden jaren zouden stukjes land worden teruggewonnen.
Oud-Beijerland werd in 1559 gevormd als “Beijerland” door Lamoral, graaf van Egmont. Hij verleende de rechten op dit gebied in 1557 en liet het land herstellen.
Koko Oud Beijerland
Deze nieuwe polder kreeg de naam Beijerland, Moerkerken, Cromstrijen en de Greup. Rond 1624 werden er de meer bescheiden polders Bosschenpolder en Nieuwlandpolder aan toegevoegd. Beijerland is vernoemd naar Sabina van Beieren (Nederlands: Beijeren), echtgenote van de graaf van Egmont.